سایه های ما

هر انسانی با ساختار احساسی سالمی به دنیا می آید.
در بدو تولد ، خود را می پذیریم و دوست داریم، با تمامی وجود خود در حال زندگی می کنیم و  خود را آزادانه نشان می دهیم، اما بتدریج که بزرگتر می شویم، خلاف اینها را از اطرافیانمان یاد می گیریم.
آنها به ما می گویند که چگونه رفتار کنیم، چه هنگام بخوریم و بخوابیم.
  
    "به این ترتیب ما تمایز گذاشتن را یاد می گیریم."

به تدریج یاد می گیریم که چه رفتاری سبب می شود تا قبولمان کنند و چه رفتاری موجب طرد ما می شود.

یاد می گیریم که به اطرافمان اعتماد کنیم یا از آنها بترسیم.
          " ما ثبات و بی ثباتی را می آموزیم "

این آموزش ها مرحله به مرحله ما را از زیستن در لحظه دور می کند و مانع از آن می شود که خود را آزادانه ابراز کنیم.

اغلب با این باور بزرگ شده ایم که افراد، برخی ویژگیهای خوب دارند و برخی ویژگیهای بد و برای آنکه مقبول دیگران قرار بگیریم باید از شر صفات بد رها شویم یا حداقل آنها را پنهان کنیم.

در حالیکه حقیقت این است که :
  " ما دارای جزیی نیک و جزیی بد هستیم "
 " و آیا برای ایجاد یک کل، به همه اجزای آن نیاز نیست؟ "

چگونه می شود بدون شناخت "بد"، "خوب" را شناخت؟
آیا بدون شناخت "ترس" ، شناخت شجاعت ممکن است؟
   "بدون شناخت نفرت، عشق را می شود شناخت؟

پس :
در حقیقت "هر جزیی از هستی به هر شکلی که باشد، دارای شعور کل است."

" ما جهان کوچکی هستیم که جهان بزرگ را در بر دارد و آن را منعکس می کند "

استانیسلاو گراف(پژوهشگر آگاهی) می گوید:
در صورتیکه نظریه بالا درست باشد:

" یکایک ما این توانایی را خواهیم داشت که بی درنگ به تک تک وجوه هستی دست یابیم، آنها را تجربه کنیم و از مرز توانایی های حواس، بسیار فراتر رویم. "

دیپاک چوپرا :
 " ما در جهان نیستیم، بلکه جهان در درون ماست "

 " خوب بودن به معنای کامل بودن نیست "

یونگ می گوید:
        " من ترجیح میدهم کامل باشم تا خوب ! "

حال دریافتیم که، "کل" تشکیل شده است از تمامی اجزا یعنی هم نیک و هم بد ، پس:

"انسان" نیز نمونه ی یک کل از جهان هست است و در درون خود، دارای نیک و بد  است."

ما به عنوان یک کل از هستی، به جای سرکوب آن جنبه هایی که از آنها وحشت داریم، باید آنها را ببینیم، آشکار کنیم، بپذیریم و در آغوش بگیریم.
چرا که این جنبه ها نیز در درون ما هستند و به ما تعلق دارند.

" سایه، آن کسی است که شما نمی خواهید باشید."

لازاریس، نویسنده معنوی می گوید:
 " راه حل در سایه نهفته است، سایه راز تغییر و دگرگونی را در بر دارد. "

سایه های ما، ما را آموزش میدهند و راهنمایی می کنند.
  " سایه ها، کل وجودمان را به ما عطا می کنند "

 " احساسات سرکوب شده ما نیاز دارند تا به سایر بخشهای وجودمان بپینوندند "

این احساسات فقط هنگامی مخرب هستند که سرکوب شده باشند، در این صورت، آنجایی که نباید و در حساسترین موقعیت، بروز پیدا می کنند و ما را در چنین موقعیت حساسی در زندگی " درمانده " می کنند.

مثال: درنظر بگیرید فردی را که غالبا آرام است اما بسیار بندرت در شرایط خشم و عصبانیت که قرار گیرد، رفتارهای بسیار عجیب و شگفت انگیزی که بر گرفته از خشم سرکوب شده در وجودش می باشد را بروز میدهد و چه بسا در ناخودآگاه چنین واکنشی را حق خود می داند و انتظار درک از دیگران دارد.

یونگ معتقد بود، " سایه " اشاره به آن بخشهایی از شخصیت انسان دارد که به دلیل ترس، جهل، خجلت یا نبود عشق، طرد شده اند.
او معتقد است، یکپارچه شدن با سایه، ما را در بازشناسایی عمیق تر زندگی معنوی خود، توانا می کند.

یونگ معتقداست :
" برای این یکپارچگی، ما مجبوریم با بدی ها، دست و پنجه نرم کنیم، با سایه روبرو شویم و با اهریمن درهم آمیزیم، هیچ راه دیگری وجود ندارد "

 " برای بیرون کشیدن نور باید به درون تاریکی رفت "

" هر گاه احساس یا میلی را سرکوب می کنیم، قطب مخالف آن را نیز، سرکوب کرده ایم. "

در حقیقت، با نفی زشتی های خود از زیباییهایمان می کاهیم.

با نفی ترس، شجاعت و با نفی حرص، بخشندگی را کاهش می دهیم.

بیل اسپینوزا :
  " هر آنچه که نمی توانید باشید، مانع راز بودن شما می شود. "

باید بیاموزیم که به تمامی وجود خود، اجازه ی"بودن"، بدهیم.

"برای دستیابی به این مهم، بابد از داوری خود دست بکشیم."

"ما باید خود را برای انسان بودن و کاستی داشتن، ببخشیم."

زیرا زمانی که خود را قضاوت نکنیم و خود را ببخشیم، میتوانیم دست از قضاوت دیگران برداشته و آنها را نیز ببخشیم.

"ما بی نقص نیستیم و کوشش برای بی نقص بودن، بهای گزافی را در بر دادرد."

سرمشق قرار دادن "انسان بی نقص" می تواند به تحلیل نیروی جسمانی، ذهنی، احساسی معنوی ما منجر شود.

بر گرفته از کتاب نیمه تاریک وجود اثر دبی فورد

پند خواجه شیراز...